Navigation
Web Content Display
Adam Krawiec
Las pełen cudów. Las jako miejsce niezwykłości w kulturze średniowiecznej
Artykuł omawia najważniejsze motywy, związane z postrzeganiem lasu w kulturze średniowiecznej, zwłaszcza jako miejsca niezwykłego/cudownego. Wśród nich można wymienić m.in.: postać pustelnika, pełniącego rolę przewodnika duchowego, las jako miejsce schronienia/ucieczki, spotykane w lesie niezwykłe istoty o naturalnym, demonicznym lub boskim charakterze, las jako punkt wyjścia w drodze do „innego świata” czy Dziki Łów. Autor wskazuje, że te różne motywy nie powinny być rozpatrywane oddzielnie, ale jako elementy szerszej „sieci” wyobrażeń o genezie chrześcijańskiej, antycznej i celtyckiej/germańskiej/ słowiańskiej. Szerzej zostały opisane dwa znane z literatury średniowiecznej przykłady „cudownych” lasów: Brocéliandu w Bretanii i Inglewood w Anglii.
Słowa kluczowe: las, średniowiecze, literatura arturiańska, niezwykłość, istoty legendarne